نوشته شده توسط : حسنا عزیزی

 

عصب کشی دندان شامل خارج نموده  محتویات ریشه دندان شامل عروق خونی ، عفونت و ..می باشد این درمان جهت پیشگیری از عفونی شدن و تحلیل لثه و استخوان اطراف ریشه انجام می گیرد. عصب کشی شامل برداشت پوسیدگی، خارج نمودن عفونت ها از ریشه و پر کردن عاج دندان با مواد می باشد تا از بروز عفونت مجدد در این ناحیه جلوگیری به عمل آید.

بروز درد پس از انجام عصب کشی امری طبیعی محسوب می شود زیرا که سیستم عصبی بدن پیچیده بوده و همچنان پس از عصب کشی نیز پیغام درد را به مغز منتقل می نماید از طرفی ممکن است ریشه ها دندان در اثر عصب کشی آسیب دیده باشد و شما احساس درد کنید پس لازم است قبل از از بین رفتن اثرات بی حسی مصرف داروهای مسکن را شروع نمایید.

آیا عصب کشی دندان را ضعیف می کند؟

عصب کشی، دندان را ضعیف نمی کند، بلکه  پوسیدگی دنداناست که باعث ضعیف شدن آن می شود. در واقع دندان های پوسیده نسبت به دندان های سالم به دلیل تخریب ساختار نسج دندان، ضعیف تر هستند. در جریان پر کردن دندان یا عصب کشی، تقریبا تمام ساختارهای آسیب دیده و خراب شده دندان خارج و با ماده پرکردنی مناسب پر می شود.

بعضی از این مواد پرکردنی حتی می توانند ساختار دندان تخریب شده را تقویت هم کنند، بنابراین عصب کشی، دندان را ضعیف نمی کند، بلکه پوسیدگی دندان است که باعث ضعیف شدن آن می شود. البته ساختار دندان ها بعد از عصب کشی به دلایل مختلف از جمله تغییر رطوبت، تاثیر موادی که در پروسه درمان ریشه استفاده می شود و... دچار تغییراتی می شوند، ولی براساس مطالعات، این تغییرات تاثیری در افزایش ضعیف شدن دندان ها ندارند.

 



:: بازدید از این مطلب : 303
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 24 آذر 1397 | نظرات ()
نوشته شده توسط : حسنا عزیزی

خم های پای دیابتی عفونی یا ایسکمیک حدود 25 درصد از کل بیماران بستری در بیماران مبتلا به دیابت را تشکیل می دهند. این مشاهدات اهمیت درمان سریع و مناسب زخم های پا را در بیماران دیابتی نشان می دهد. مدیریت زخم های پای دیابتی، از جمله مراقبت از زخم محلی، استفاده از تخلیه مکانیکی، درمان عفونت و نشانه های عروق مجدد در اینجا بررسی شده است. ارزیابی پای دیابتی و مدیریت خاص تهدید اندام به طور جداگانه بررسی می شود. 
زخم های پا، یک عارضه رایج از دیابت کنترل نشده هستند که در اثر شکستن بافت پوست در معرض لایه های زیر قرار می گیرند آنها در زیر انگشتان بزرگ و مفصل های گرزی پای شما رایج هستند و می توانند پای شما را به استخوان ها برسانند.

تشخیص علائم زخم پای دیابتی

یکی از اولین نشانه های زخم پا، درناژ از پای شماست که ممکن است جوراب هایتان را لکه دار کند یا در کفش شما نشت کند تورم غیر معمول، تحریک، قرمزی و بو از یک یا هر دو پا نیز علائم اولیه زخم پا است.
نشانه قابل ملاحظه ای از یک زخم پای دیابتی بافت سیاه (اسکار) است که در اطراف زخم قرار دارد این به خاطر عدم وجود جریان خون سالم در ناحیه اطراف زخم است گانگرن جزئی یا کامل، که به مرگ بافت به علت عفونت اشاره دارد می تواند در اطراف زخم ظاهر شود در این حالت، ترشحات متعفن، درد و بی حسی می تواند رخ دهد.
نشانه های زخم پای همیشه آشکار نیستند گاهی اوقات علائم زخم حتی تا زمانی که عفونی نشود نشان نمی دهد اگر شما شروع به دیدن هر تغییر رنگ پوست، به ویژه بافتی که سیاه شده، یا احساس درد در اطراف ناحیه ای که به نظر می رسد مورد استفاده قرار گرفته یا تحریک شده است با پزشک خود صحبت کنید

درمان زخم های پای دیابتی

ضایعات پای دیابتی مسئولیت بستری شدن بیشتر از سایر عوارض دیابت است. دیابت عامل اصلی عدم قطع عضو در اندام تحتانی در ایالات متحده است و تقریبا 5٪ مبتلایان به دیابت هر سال زخم های پا را تشکیل می دهند و 1٪ نیاز به قطع عضو دارند.
معاینه فیزیکی اندام هایی که دارای زخم های دیابتی هستند را می توان به بررسی زخم و وضعیت کلی اندام، ارزیابی احتمال نارسایی عروقی و ارزیابی امکان نوروپاتی محیطی تقسیم کرد.
درمان زخم های پای دیابتی بر اساس عمق بافت نرم و درگیری استخوان است. شمارش گلبول کامل باید همراه با ارزیابی میزان گلوکز سرم، گلیکوهموگلوبین و کراتینین انجام شود.



:: بازدید از این مطلب : 280
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 10 آذر 1397 | نظرات ()
نوشته شده توسط : حسنا عزیزی

تومور های مغزی یا غده های مغزی ممکن است سرطانی و یا غیر سرطانی باشند. بر خلاف سایر قسمت های بدن، سرطانی یا غیر سرطانی بودن غده ها در مغز می توانند به یک اندازه خطرناک باشند. خطرناک بودن یک غده در مغز بستگی به محل، اندازه و سرعت رشد کردن آن دارد. هر دو نوع غده ها ( یعنی هم سرطانی و هم غیر سرطانی ) می توانند به بافت های مجاور خود در مغز فشار آورده و باعث بالا رفتن فشار در داخل جمجمه شوند.

علائم و نشانه های تومورهای مغزی

 علائم  این بیماری معمولاً وقتی خودشان را نشان می دهند که تومور به قسمتی از مغز فشار می آورد و یا اینکه فشار داخل جمجمه را بالا می برد. این علائم شامل موارد زیر می باشد.

  • سردردی که معمولاً صبح ها شایع تر بوده و با سرفه کردن یا خم شدن بدتر گردد.
  • تهوع و استفراغ
  • تاری دید

سایر علائمی که ممکن است در تومورهای مغزی ایجاد شوند بستگی به این دارد که چه قسمتی از مغز گرفتار تومور شده است. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • اختلال در صحبت کردن و بریده بریده گفتن کلمات
  • عدم تعادل
  • دوتایی دیدن اشیاء
  • اشکال در خواندن و نوشتن
  • تغییر شخصیت
  • بی حسی و ضعف دست و پای یک طرف بدن

همچنین ممکن است تومور مغزی باعث بروز تشنج شود گاهی اوقات تومور سبب بسته شدن جریان مایع مغزی نخاعی که در داخل و اطراف مغز گسترش می یابد، می شود و در نتیجه باعث افزایش فشار در بطن های مغزی و موجب وارد آمدن فشار بیشتر به بافت های مغز می شود. اگر این وضعیت درمان نشود، به تدریج خواب آلودگی ایجاد شده و در نهایت ممکن است فرد به کما ( اغماء ) رفته و مرگ رخ دهد.

نحوه درمان تومور مغزی

 نحوه درمان تومور های مغزی بستگی به این دارد که تعداد تومور ها یک عدد است یا بیشتر می باشد، محل دقیق تومورکجا قرار دارد و نوع سلول های آن چگونه است. تومورهای اولیه مغزی را ممکن است با عمل جراحی درمان نمود. هدف از جراحی، برداشتن تمام تومور و یا تا آنجایی که ممکن است بیشتر تومور می باشد به شرطی که حداقل آسیب به بافت های اطراف آن وارد شود. تومورهایی که در محل های عمیق تری از مغز واقع شده اند را معمولاً نمی توان با جراحی برداشت. ازرادیوتراپی نیز می توان به همراه درمان جراحی و یا به جای آن در تومورهای سرطانی و غیر سرطانی استفاده نمود.از آنجا که تومور های ثانویه مغزی که از جاهای دیگر بدن به مغز گسترش ( متاستاز) یافته اند، اغلب چند تایی هستند، معمولا ًجراحی برای آنها انجام نمی شود.

منبع: بیچشک



:: بازدید از این مطلب : 320
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 10 آذر 1397 | نظرات ()
نوشته شده توسط : حسنا عزیزی

اصطلاح اگزما برای توصیف تمام حالات حساسیت پوستی به کار برده می شود. اگزما تمام موارد قرمزی ، خارش ، ترشح، تاول ، تغییر رنگ وضخیم شدن پوست را شامل می شود.

اگزمای سزشتی با آتوپیک معمولا در چند نفر از اعضای خانواده مشاهده می شود. فرد ممکن است با آلرژی هایی نظیر حساسیت های فصلی ، حساسیت به گرده گیاهان، آسم دست و پنجه نرم کند. این افراد شاهد ضایعه هایی با نام درماتیت آتوپیک بر روی پوست خود هستند. در اعضای خانواده فرد مبتلا معمولا علائمی مشابهی دیده می شود. تنها در 20 درصد موارد ممکن است تنها یک نفر از اعضای خانواده به این بیماری مبتلا باشد.

بیماری درماتیک آتوپیک یا اگزمای سرشتی معمولا در کودکی و تا قبل از سن 25 سالگی کاملا درمان می شود. اما در برخی بیماران این بیماری تداوم می یابد به طوریکه هم پزشک و هم بیمار را با سماجت خود ، خسته و عاجز می کند.

آلرژی غذایی تنها در 10 % از بیماران مبتلا به اگزمای سرشتی دیده می شود. در صورت ابتلا به حساسیت غذایی مصرف برخی از غذا ها مانند شیر گاو ، ماهی ، آجیل ، سویا ، شکلات و توت فرنگی و ... موجب تشدید حملات  این بیماری بخصوص در شیرخواران و بچه ها می شود.



:: بازدید از این مطلب : 468
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 6 آذر 1397 | نظرات ()